Ζωή σε Μας

Όταν έγραφα το τελευταίο μου ποστ, ούτε που φανταζόμουν τι θα ακολουθούσε.

To be honest, ούτε και μ΄ένοιαζε. Ήμουν πολύ φορτισμένη στην προσπάθειά μου να εκφράσω αυτά που ένιωθα στον έναν και μοναδικό παραλήπτη που είχα στο κεφάλι μου. Και μετά, όταν κουτσά στραβά τα έγραψα, άρχισα να σκέφτομαι ότι όταν καταφέρνεις να πεις ΘΕΛΩ, έστω κι αν προσπαθείς εκ των υστέρων να το αναιρέσεις με λιλά σχόλια, έχεις ήδη κάνει ένα βήμα μπροστά. Τρομακτικό!

Και μετά και μετά...είπα να πέσω με τα μούτρα στο μπροστά, το οποίο θέλει αρχίδια για να το προσδιορίσεις και κατόπιν να το διεκδικήσεις. Ή να αφεθείς να σε διεκδικήσει εκείνο -στην περίπτωσή μου, αυτό κι αν θέλει αρχίδια. Μ΄αυτά και με τ΄άλλα, το τελευταίο πράγμα που με ένοιαζε ήταν πώς θα κάνω μια σεμνή τελετή για το κλείσιμο του blog μου.

Εκ των υστέρων λοιπόν:

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τα email σας.

Ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα τα σχόλια.

Εννοείται ότι δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή να τα κλείσω, πάντα το blog μου είχε σχόλια ανοιχτά σε ανώνυμους και μη, χωρίς comment moderation, χωρίς ΠΟΤΕ να σβήσω ΕΝΑ σχόλιο.

Εννοείται πως δεν υπάρχει περίπτωση να το σβήσω το blog, περιέχει το πιο δύσκολο και σκοτεινό κομμάτι μου, που όμως πάντα θέλω να θυμάμαι. Περιέχει τα δικά σας σχόλια, ζεστά, έξυπνα, αστεία, κολακευτικά, καυστικά, ΚΑΙ ΓΑΜΩ! Εννοείται ότι γούσταρα όταν μου γράφατε ότι γουστάρατε αυτά που έγραφα, υπάρχει κάποιος που δε γουστάρει τα καλά λόγια?

Εννοείται ότι θα σας ξαναβρώ και θα με ξαναβρείτε στα blogs. Όχι εδώ (ανώνυμο παπάρι, τζάμπα έχασες τον ύπνο σου, μουαχαχαχα), το μαύρο template δεν μου πάει πια, όπως ήδη έγραψα άλλος ένας κύκλος κλείνει κι εγώ βρίσκω άλλα χρώματα για φόντο στη ζωή μου, τέτοια που να ταιριάζουν με τα φωτεινά μου κομμάτια, είμαι σε φάση I have a dream και τέτοια τώρα, υπομονή κι όλα θα γίνουν.

Εννοείται ότι τα σχόλια και πάλι θα μείνουν ανοιχτά, γιατί εννοείται ότι είμαι attention/comment whore και εννοείται ότι τα ανώνυμα/επώνυμα παπάρια που ποτέ δεν έμαθαν να σέβονται τον εαυτό τους και τους άλλους πάντα θα παίρνουν τα παπάρια όλων μας.

Το τελευταίο τραγούδι που διαλέγω για αυτό το blog είναι το "I've got you under my skin" από Frank & Βοno. Είναι κι αυτό παραγγελιά και αφιερωμένο. Σε όλα όσα κρατήσαμε βαθιά στην καρδιά μας τόσο όσο να γίνουν κομμάτι μας.

I've got you under my skin

I've got you deep in the heart of me

So deep in my heart,you're really a part of me

I've got you under my skin

I've tried so not to give in

I've said to myself this affair never will go so well

But why should I try to resist, when baby I know so well

That I've got you under my skin

I'd sacrifice anything come what might

For the sake of having you near

In spite of a warning voice that comes in the night

And repeats and shouts in my ear

Don't you know blue eyes, you never can win

Use your mentality, wake up to reality

But each time I do, just the thought of you

Makes me stop before I begin

'Cause I've got you under my skin

I'd sacrifice anything come what might

For the sake of having you near

In spite of a warning voice that comes in the night

And repeats and shouts in my ear

Don't you know you fool, you never can win

Use your mentality, wake up to reality

But each time I do, just the thought of you

Makes me stop before I begin

'Cause I've got you under my skin

And I love you under my skin