Τετάρτη, Φεβρουαρίου 28, 2007

Una Furtiva Lagrima

Αν και κανείς δεν πρόκειται να πεθάνει από έρωτα για ένα φευγαλέο δάκρυ που εμφανίστηκε ξαφνικά στα μάτια μου, δεν μπορώ παρά να συγκινούμαι κάθε φορά που ακούω αυτό.
Πάτα το ντε, δεν θα το μετανιώσεις.

Αν θέλεις να τραγουδήσεις μαζί με τον ερωτοχτυπημένο, πήγαινε εδώ.

O συνθέτης της όπερας L' Elisir d' Amore, Gaetano Donizetti, γιος ενός θυρωρού και μιας ράφτρας, πέρασε χάρη στο ταλέντο του από τη φτώχεια στην αναγνώριση και από την ευτυχία ενός 9χρονου γάμου με την αστικής καταγωγής Βιρτζίνια στη δυστυχία, όταν σε σύντομο χρονικό διάστημα έχασε τη γυναίκα, τη μητέρα και το τρίτο παιδί του (τα 2 προηγούμενα γεννήθηκαν νεκρά). "Είμαι χήρος, θα είμαι αιώνια δυστυχισμένος", έγραφε σε προσωπική του επιστολή. Οκτώ χρόνια μετά το θάνατο της γυναίκας του εμφάνισε τα πρώτα συμπτώματα εγκεφαλικής νόσου, νοσηλεύτηκε για 2 περίπου χρόνια σε παρισινό σανατόριο και κατέληξε αποκομμένος από το εξωτερικό περιβάλλον, τρελός όπως και πολλές από τις ηρωίδες του.

Έλα ρε, ό,τι πρέπει για να ευθυμήσουμε και σήμερα!

Ετικέτες ,

15 Comments:

Blogger Sofogreg said...

Α, εσύ δεν τρώγεσαι με τίποτα! Βάλθηκες να μας ρίξεις όλους σε κατάθλιψη;
Άντε, μην ξεκινήσω κι έρθω πριν το Σάββατο να σε πάρω σηκωτή.
Άντε μπράβο, σκάσε λίγο το χειλάκι σου, επιτρέπεται.

2/28/2007 1:36 π.μ.  
Blogger stefy said...

Έτσι για να μη ξεχνιόμαστε και χαμογελάσουμε και πάθουμε τίποτα. Βρε τον Gaetano Donizetti πόσα ν'αντέξει πια ένας άνθρωπος..

2/28/2007 3:46 π.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Πολύ θα ήθελα να μπορούσα να ακούσω τα κομμάτια, αλλά το σύστημα στο γραφείο απαγορεύει την πρόσβαση σε τέτοιες σελίδες. Ποιος ξέρει τι διεστραμμένο περιέχουν!

Να είστε όλοι καλά και μην πτοείστε από τα θλιμμένα της Lost, είναι καλό κορίτσι.

2/28/2007 12:32 μ.μ.  
Blogger tria said...

Νιώθω υποχρεωμένη να ανεβάσω λιγουλάκι τη διάθεση εδώ μέσα. Να προτείνω λοιπόν ένα, πολύ ευχάριστο και ΠΟΛΥ πιο ελαφρύ από το προηγούμενο, τραγουδάκι: Grace Kelly by Mika.
Το ότι ο στοίχος του ταιριάζει απελπιστικά στο προηγούμενο post σου είναι ... γκουχ γκουχ .... τελείως τυχαίο ;)

2/28/2007 3:37 μ.μ.  
Blogger s_k said...

ο ερωτας δεν υφισταται για να πεθανουμε,lostie...
αλλα για να ζουμε βαθος,πλατος!
(το κατεβασμα σταματησε στο 97%,ελπιζω να ειχα μονον εγω προβλημα)

2/28/2007 7:42 μ.μ.  
Blogger high-dry said...

Nemorino
Una furtiva lagrima
negli occhi suoi spuntò...
quelle festose giovani
invidiar sembrò...
Che più cercando io vo?
M'ama, lo vedo.
Un solo istante i palpiti
del suo bel cor sentir!..
Co' suoi sospir confondere
per poco i miei sospir!...
Cielo, si può morir;
di più non chiedo.
Eccola... Oh! qual le accresce
beltà l'amor nascente!
A far l'indifferente
si seguiti così finché non viene
ella a spiegarsi.

σε περιπτωση που δεν το χεις...

3/01/2007 1:54 π.μ.  
Blogger Jason said...

Ααα τύχη βουνό, που λέμε.
Τον καημένο τον άνθρωπο...

3/02/2007 2:09 π.μ.  
Blogger Mantalena Parianos said...

:]

3/02/2007 9:29 π.μ.  
Blogger allmylife said...

α, μάλιστα .
ήταν ότι έπρεπε!

3/02/2007 2:28 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

" Με την έκλειψη Σελήνης σε παρακαλώ κάνε μου μια χάρη: Μη χρωματίζεις τις σχέσεις, την επικοινωνία, τις ιδέες, ή τις συζητήσεις σου με αρνητικά συναισθήματα. Αν χρειαστεί κάνε αφωνία για μερικές μέρες"
Οχι δικό μου. Του κ.Πανόπουλου!

Δικό μου: Και τα αρνητικά συναισθήματα είναι καλό να τα βιώνουμε, γνωρίζοντας όμως ότι ΚΑΙ ΑΥΤΟ θα αλλάξει....
Σήμερα 2/2 έχει ήλιο!!!!!
Χαιρετώ χαμογελαστά :)

3/02/2007 2:31 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Εμεινα στο Φεβρουάριο εγώ...! sorry λάθος. ;)

3/02/2007 2:33 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Δεν καταλαβαίνω γιατί ορισμένοι διαβάζοντας αυτό το post το θεώρησαν πεσιμιστικό.
Έχει κανείς την παραμικρή υπόνοια ότι η Lost θα μείνει χήρα, αιώνια δυστυχισμένη και θα πεθάνει σε σανατόριο; (Αν και θα ήταν πολύ καλή ιδέα να επικαλεστούμε το κληρονομικό μας χάρισμα και να διακινδυνεύσουμε κάποιες προβλέψεις).
Πάντως εγώ, διαβάζοντας τα παθήματα του Gaetano αντιλήφθηκα πώς η ζωή μου είναι πιο happy κι από τη Μελωδία της Ευτυχίας...
(Ντροπή σου Lost να μας στερείς στο δικαίωμα να θεωρούμε τις ζωές μας δραματικές!)

3/02/2007 6:58 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

προχτές ξαναείδα το ματσποιντ, κατέβασα όλο το σάουντρακ και κόλλησα μ' αυτό, το τραγούδι του τίτλου.σύμπτωση..
πολύ ενδιαφέρον το κείμενο..
φιλί.

3/03/2007 9:34 μ.μ.  
Blogger Lost said...

@ sofo: είδες πόσο self-driven μπορώ να γίνω, ε?

@ stefy: εσύ, γλυκό μου, πρέπει μόνο να χαμογελάς. μην ακούς εμένα, τη γεροντοκόρη

@ τεφάλ: η τελευταία φορά που με ΄κάποιος με είπε "καλό κορίτσι" χάνεται στα βάθη της προσωπικής μου ιστορίας. so, it feels a bit weird

@ tria: στείλτο, βρε καλό μου, ε?

@ fuzzy: επανόρθωσα και συμφωνώ

@ alexandros: ευχαριστώ για την ευγενική προσφορά, θέλησα λίγο να κουράσω τους αναγνώστες μου με links αυτή τη φορά. Στα κοινά μας βλέπω Caruso και χωρισμούς. Καλώς ήρθες

@ jason: βλ. stefy

@ mantalena: δεν τις κατέχω μωρέ τις φάτσες/emoticons. Κάτι δυσοίωνο μου λες, να υποθέσω?

@ λιλένη: νιώθετε ήδη καλύτερα?

@ livana: πολύ μουγκαφόν, καλή μου, από την αφωνία θα ξεχάσω και τη φωνούλα μου

@ Sol: κάπελα, κέρασε τη Sol. Κάπελα, κέρασε όλο το μαγαζί. Αυτό το "Έχει κανείς την παραμικρή υπόνοια ότι η Lost θα μείνει χήρα, αιώνια δυστυχισμένη και θα πεθάνει σε σανατόριο;" με έκανε να ευθυμήσω επικίνδυνα. Και, Sol, είστε η "σχολιάστρια της εβδομάδας". Με διαφορά!!!!

@ deadend: όχι ρε συ, δεν είναι τυχαίο. είναι το πιο όμορφο κομμάτι του Match Point OST. Φιλί δις

3/04/2007 12:43 π.μ.  
Blogger taser said...

με εσωσες εψαχνα απεγνωσμενα το λιμπρετο του una fyrtiva lagrima και το ειχες και σε μεταφραση θεα!!!
που το βρηκες αληθεια??
ευχαριστωωωω

5/13/2009 3:01 π.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

eXTReMe Tracker