Nύχτα Πάρτυ (The corporate edition)

- 3 από μας διαπίστωσαν ότι άμα δε βρέξεις κώλο δεν τρως ψάρι. Το ψάρι που έφαγαν όμως ήταν επιπέδου Βαρούλκου (ευχαριστώ θερμά)
- 1 από μας βρήκε ότι το να δίνεις οδηγίες για την τουαλέτα (στη γωνία αριστερά και πάλι αριστερά) στο προσωρινό αντικείμενο του πόθου σου δεν θεωρείται "προκαταρκτικά" ούτε μετά από μισό μπουκάλι vodka. Kι ήπιε κι άλλο μισό
- 1 από μας αγκάλιασε και είπε "σ' αγαπώ πολύ" και είχε ΠΛΗΡΗ ανταπόκριση
- 1 από μας βρήκε τον έρωτα μερικούς ορόφους παρακάτω
- 1 από μας έφυγε νωρίς. Αλλά ξανάρθε.
- Όλοι μας περάσαμε super. Για τους άλλους δεν ξέρω.
Σήμερα είδαμε και τα πειστήρια. Πλέον μιλάμε με κωδικούς. Κάποιος λέει πχ 1893 και όλοι χαχανίζουν.

Εγώ:
- Χαιρόμουν που χαίρονταν, εκεί στην πόρτα που στεκόμουν λες και περίμενα να τελειώσουν για να αλλάξω τα σεντόνια
- Υποσχέθηκα να "δώσω" 2 χωρισμένους με παιδιά
- Χόρεψα τον ύμνο του τμήματος "Love Boat"
- Τραγούδησα (ένρινα και βαριεστημένα) "Μη γυρίσεις ξανά"
- Σύρθηκα από πάρτυ σε άλλο πάρτυ, με χαμόγελο τατουάζ, μετρώντας τα λεπτά μέχρι τις 12 της δικαιολογημένης αποχώρησης (12 + 1 γίνομαι κολοκύθα)

- Διαπίστωσα ότι το ρητό "Δεν υπάρχουν χάλια άντρες. Απλώς δεν έχεις πιει αρκετά" δεν έχει εφαρμογή στην περίπτωσή μου. Εκτός κι αν φταίει η εκρηκτική γόμωση "vodka+αντιβίωση" (που έλεγε κι η Βίρνα Δράκου)

Και το πιο σημαντικό της χθεσινής βραδιάς:
Όσα "μη γυρίσεις ξανά" κι αν τραγουδήσεις, φτάνει ένα γαμω-sms για να χάσεις τον ύπνο σου ψάχνοντας να βρεις τις κατάλληλες λέξεις για να απαντήσεις στο "έρχομαι την πρωτοχρονιά. θέλω να σε δω". Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι.