All my -blog- life

Εγώ τώρα είμαι κουρασμένη. Θέλω να βάλω στη ζωή μου αυτό το καταπληκτικό tool του Outlook, το Οffice Assistant, που λέει δεν μπορώ να σας απαντήσω τώρα γιατί είμαι εκτός γραφείου with no access to my emails και παρακαλώ κάντε υπομονή μέχρι να γυρίσω σε 2 εβδομάδες που θάχω κέφια πιθανότατα και θα είμαι μαυρισμένη και θα σας απαντήσω με όρεξη. Σε περίπτωση ανάγκης, μην κάνετε τον κόπο να προσπαθήσετε στο κινητό μου, πάρτε τη φιλενάδα που έχει μείνει πίσω κι αυτή απλώς θα γράψει το αίτημά σας στα virtual παπάρια της, σιχτιρίζοντάς με παράλληλα που είμαι εκτός ενώ αυτή έχει μείνει πίσω και θα περιμένει να γυρίσω για να το διαχειριστώ εγώ, μαζί με εκαντοντάδες άλλες που θα μου έχει στοιβάξει στο γραφείο μου. Αν η ανάγκη σας να με βρείτε είναι αβάσταχτη, προσπαθήστε μεταξύ 12-1 το μεσημέρι που θα ανοίγω το ρημάδι μήπως και γκρεμιστεί ο κόσμος χωρίς εμένα -ποτέ δεν γκρεμίστηκε κανενός ο κόσμος χωρίς εμένα τα τελευταία 2 χρόνια, φιλάω σταυρό, ούτε μύτη δεν άνοιξε.

Έγραψε η Λιλένη και μεταφέρω γιατί έχω writer's blog και το κεφάλι μου είναι ένας κουβάς σκατά lately και τέλος πάντων ταυτίστηκα κι επειδή είναι δικό μου το μαγαζί γράφω και αντιγράφω ό,τι μ΄αρέσει -ειδικά όταν είμαι τόσο κουρασμένη.

"Με τρόμαζε πάντα η ιδέα να ανήκω κάπου.
Σε οργάνωση, ομάδα, σύλλογο, παρέα...
Όποτε συνέβη, έφυγα.
Αγαπώ πολύ την ιδιωτικότητα.
Σε πείσμα όσων με παρερμηνεύουν, θα ξαναπώ πως δεν είμαι "καλή".
Ούτε καν φιλόξενη.
Επιλεκτική είμαι."

Θα βγάλω έξω το "καλή", δεν πιστεύω να με πήρε κανείς για τέτοια. Σ΄όλα τ΄άλλα, μέσα. Και επιλεκτικά τσιφούτω με το χρόνο μου και τα συναισθήματά μου. Και επιλεκτικά σπάταλη. Σπανίως. Ή και συχνά. Δεν μπορώ να βγάλω άκρη. Είπαμε, ένας κουβάς σκατά στη θέση του εγκεφάλου.

"Δεν βρίσκω καμία διαφορά από την "ζωή".
Όλες αυτές οι απόψεις για e-περσόνες μου μοιάζουν αστείες..."

Ίσως και να υπάρχει διαφορά από τη "ζωή". Κάποιοι είμαστε λίγο πιο αληθινοί. Κάποιοι είμαστε λίγο πιο ψεύτικοι, για χάρη του φανταστικού κοινού μας. Κάποιοι γινόμαστε και τα δυο, πότε το ένα, πότε το άλλο. Τελικά, έχει δίκιο η Λιλένη, όπως στη ζωή.